Badanie analizujące dane z ponad 13 milionów godzin danych z czujników światła zebranych od 89 000 osób wykazało, że narażenie na jasne noce i ciemne dni wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zgonu.
Jasne światło w nocy zakłóca normalny cykl dnia i nocy organizmu, znany jako rytm okołodobowy, i może prowadzić do bezsenności i rozwoju poważnych chorób. Naukowcy postanowili sprawdzić, czy osobiste światło dzienne i nocne, a także wzorce światła, które zakłócają nasz rytm dobowy, mogą przewidywać ryzyko śmierci. Wyniki, opublikowane w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences, pokazują, że osoby narażone na więcej światła w nocy miały o 21-34% zwiększone ryzyko śmierci, podczas gdy osoby narażone na więcej światła dziennego miały o 17-34% zmniejszone ryzyko śmierci.
Ekspozycja na światło a ryzyko śmierci
„Ekspozycja na jaśniejsze noce i ciemniejsze dni może zakłócać nasz rytm dobowy, co jak wiadomo prowadzi do różnych problemów zdrowotnych, takich jak cukrzyca, otyłość, choroby układu krążenia i problemy ze zdrowiem psychicznym, a także zwiększa ryzyko zgonu” – mówi główny autor i ekspert ds. snu, profesor Sean Cain z Flinders University. Te nowe odkrycia dotyczące możliwych negatywnych skutków światła pokazały naukowcom, jak ważne dla zdrowia są osobiste wzorce ekspozycji na światło. Andrew Phillips zauważa, że nocna ekspozycja na światło zaburza rytm okołodobowy poprzez przesunięcie czasu (przesunięcie fazowe) i osłabienie sygnału (tłumienie amplitudy) centralnego „stymulatora okołodobowego”, który kontroluje rytm okołodobowy w całym ciele.
Zakłócenie rytmu okołodobowego organizmu wiąże się z rozwojem zespołu metabolicznego, cukrzycy i otyłości, a także jest silnie związane z rozwojem chorób kardiometabolicznych, takich jak zawał serca, udar mózgu i nadciśnienie. Zaobserwowane powiązania między ekspozycją na światło w nocy a ryzykiem śmiertelności można wyjaśnić faktem, że światło w nocy zakłóca rytm dobowy i prowadzi do negatywnych konsekwencji kardiometabolicznych, według naukowców. „Nasze wyniki wyraźnie pokazują, że unikanie nocnego światła i korzystanie ze światła dziennego może promować zdrowie i długowieczność”.
Autorzy badania FHMRI Sleep Health zbadali związek między osobistą ekspozycją na światło a ryzykiem kardiometabolicznym i śmiertelnością z jakiejkolwiek przyczyny u 89 000 uczestników UK Biobank w wieku od 40 do 69 lat. Odczyty były rejestrowane za pomocą czujników noszonych na nadgarstku, a śmiertelność uczestników była rejestrowana przez National Health Service przez okres około 8 lat.
Czas trwania snu, wydajność snu i średni sen zostały oszacowane na podstawie danych dotyczących ruchu, podczas gdy śmiertelność kardiometaboliczna została zdefiniowana jako każda przyczyna śmierci związana z zaburzeniami układu krążenia lub zaburzeniami endokrynologicznymi i metabolicznymi. Badanie wykazało również, że zaburzony rytm okołodobowy przewidywał wyższe ryzyko śmiertelności, co autorzy byli w stanie określić za pomocą modelowania komputerowego. Wyniki uwzględniały wiek, płeć, pochodzenie etniczne, fotoperiod oraz czynniki socjodemograficzne i związane ze stylem życia.
Badania nad rozwojem oświetlenia terapeutycznego
Według naukowców wyniki pokazują, jak ważne jest utrzymanie ciemnego środowiska w późnych godzinach nocnych i wczesnych godzinach porannych, kiedy centralny „rozrusznik” okołodobowy jest najbardziej wrażliwy na światło, oraz poszukiwanie jasnego światła w ciągu dnia, aby poprawić nasze rytmy okołodobowe. Ochrona środowiska oświetleniowego może być szczególnie ważna dla osób zagrożonych zarówno zaburzeniami rytmu dobowego, jak i zwiększoną śmiertelnością, takich jak osoby przebywające na oddziałach intensywnej terapii lub w domach opieki. W populacji ogólnej unikanie nocnego światła i poszukiwanie światła dziennego może zmniejszyć obciążenie chorobami, zwłaszcza chorobami kardiometabolicznymi, i wydłużyć życie.
Wcześniejsze badania donosiły o odkryciu trzech rodzajów komórek w oku, które wyczuwają światło i synchronizują rytm okołodobowy mózgu z poziomem oświetlenia otoczenia. Są to światłoczułe komórki zwojowe lub (wewnętrzne) światłoczułe komórki zwojowe (ipRGC), rodzaj neuronów w siatkówce. Zrozumienie, w jaki sposób ipRGC reagują na jakość, ilość, czas trwania i sekwencję światła, pomoże nam zaprojektować lepsze oświetlenie dla oddziałów intensywnej terapii, ośrodków opieki dziennej, szkół, fabryk, biur, szpitali, domów seniora, a nawet stacji kosmicznej. Przyszłe badania nad rozwojem oświetlenia terapeutycznego mogą być również zaawansowane w celu leczenia depresji, bezsenności, zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), bólu migrenowego, a nawet problemów ze snem u pacjentów z chorobą Alzheimera.
