Als je tussen de maaltijden door voortdurend snackt, komt het insulineniveau nooit meer van zijn piek – en dat merk je al snel op de weegschaal. De gevolgen zijn vooral ernstig als je ’s nachts niet uit de koelkast kunt blijven of als je ’s avonds regelmatig maaltijden eet die veel koolhydraten bevatten, zoals noedels of aardappelen.

Dit komt omdat op dit tijdstip van de dag de belangrijkste stofwisselingsprocessen van je lichaam – zoals cortisol, dat verantwoordelijk is voor de vetverbranding – op een laag pitje staan. Als je een zak chips eet voor de TV of een chocoladereep voor het slapengaan, zal je insulinespiegel een piek vertonen, waardoor ghreline en leptine volledig uit hun normale ritme worden gehaald. Dit heeft ook invloed op je slaap: slaap je beter en voel je je frisser na een vroege, lichte maaltijd of na een snack-festijn laat op de avond?

Voortdurend hoge insulinespiegels kunnen er ook toe leiden dat ons lichaam aan deze toestand gewend raakt, wat in het ergste geval de ontwikkeling van diabetes en de bijbehorende complicaties in de hand werkt. Bovendien hebben recente studies aangetoond dat het menselijk lichaam een ingebouwd geheugen heeft. Als je tussen de maaltijden door voortdurend naar snacks grijpt, onthoudt je lichaam dit en vraagt het de volgende dag om op hetzelfde tijdstip te eten, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat.

Dus hoe zit het met het advies dat je hoort om vijf kleine maaltijden per dag te nemen? Slecht advies! Als de insulinespiegel buiten de piekuren hoog wordt gehouden, worden onze vetreserves voortdurend bijgevuld. Het resultaat: naarmate de jaren verstrijken, worden we dikker en dikker. Denk er eens over na: een kilo aankomen in een jaar lijkt op het eerste gezicht niet veel, maar dat betekent tien kilo extra gewicht in tien jaar!