Om ons bewegingsapparaat goed te laten functioneren hebben we gezonde botten, gewrichten en spieren nodig. Verkeerde voeding, onvoldoende beweging en ongelijke verdeling van de belasting leiden tot een aantal ziekten, die één, twee of alle drie de gebieden kunnen treffen. De chronobiologie erkent al lang dat bepaalde stoffen, die op het juiste moment van de dag worden gebruikt om een optimale werking te garanderen, het bewegingsapparaat gezond kunnen houden, symptomen kunnen verbeteren en in het algemeen ziekten kunnen voorkomen.

Gewrichten

De mens heeft ongeveer 100 gewrichten die hem een flexibele mobiliteit bieden. Gewrichten dienen als verbindingspunten tussen botten. Glad kraakbeen omhult de gewrichtsoppervlakken, wat een wrijvingsloze glijbeweging mogelijk maakt. Het gewricht en het kraakbeen zijn gewikkeld in een kapsel dat enerzijds het gewricht bijeenhoudt en anderzijds voorziet van voedingsstoffen. Is een gewricht beschadigd, dan zijn een aantal reumatische aandoeningen het gevolg. Artrose is wereldwijd de meest voorkomende gewrichtsziekte. Artrose is het gevolg van een onevenwicht tussen het gebruik van het gewricht en zijn natuurlijke belastbaarheid. Dit leidt tot een geleidelijke afbraak van het kraakbeen in het gewricht, die uiteindelijk zelfs tot botveranderingen kan leiden. Dit natuurlijke slijtageproces is deels afhankelijk van het ouder worden en kan alle gewrichten treffen. In de VS zijn er ongeveer 21 miljoen volwassenen die aan deze ziekte lijden. De eerste symptomen verschijnen vaak tussen 50 en 60 jaar, en soms zelfs eerder. Boven de 60 jaar krijgt één op de twee vrouwen en één op de drie mannen met deze ziekte te maken. Artrose is afhankelijk van vele factoren, waarvan het exacte mechanisme nog niet duidelijk is. Hoge belasting door zwaar werk, overgewicht, ongelijke verdeling van de belasting, omgevingsfactoren, genen en reeds bestaande gewrichtsziekten kunnen een rol spelen bij het ontstaan ervan. Bovendien wordt door toenemende leeftijd het regeneratievermogen van het lichaam aangetast. Belangrijk endogeen kraakbeen wordt niet meer voldoende aangemaakt, waardoor gewrichten geleidelijk slijten. Er zijn twee verschillende dingen die dit proces tegengaan:

Bones

De belangrijkste krachten bij de botvorming zijn endogene hormonen. Het metabolisme van de botten wordt gestuurd door deze kleine hormoonmoleculen die zorgen voor voortdurende afbraak en vorming. Om onze botten gezond te houden hebben we vitamine D nodig, die tegenwoordig ook als een hormoon wordt beschouwd, en calcium, met andere woorden twee stoffen die een centrale rol spelen in de botstofwisseling. Calcium fungeert als bouwsteen voor de botten. Om de opname van dit belangrijkste mineraal in voldoende mate mogelijk te maken is voldoende vitamine D nodig, die verantwoordelijk is voor de regulering van het calcium- en fosfaatmetabolisme en bijdraagt tot de stabilisatie van de botten. Vitamine D bevordert dus de opname van calcium, maar ondersteunt ook de integratie ervan in de botten. Helaas vertonen veel mensen, vooral ouderen, een tekort aan Vitamine D. De reden hiervoor is een laag aanbod in de voeding. Het lichaam is in staat Vitamine D zelf aan te maken via zonlicht, maar na een bepaalde leeftijd is de endogene productie beperkt. Veranderingen in hormonen zoals oestrogeen op oudere leeftijd zijn vooral verantwoordelijk voor het verlies van botmassa, waardoor de botten verzwakken en poreus en broos worden. Daarnaast zijn er een aantal andere factoren die een negatieve invloed hebben op de botten, waaronder ziekten als diabetes, eetstoornissen en maag- en darmziekten. Slechte voeding vooral in combinatie met te weinig lichaamsbeweging belasten de botstructuur evenzeer als overmatig alcoholgebruik en het langdurig innemen van cortisonehoudende medicijnen. Deze invloeden kunnen leiden tot het ontstaan van een aantal botziekten.