Hartfalen is een veel voorkomende aandoening.
In Europa lijden meer dan 10 miljoen mensen aan hartinsufficiëntie.
Om verschillende redenen kan het hart niet langer een voldoende hoog hartminuutvolume produceren om het lichaam van voldoende zuurstof te voorzien en een normaal metabolisme mogelijk te maken.
Dit kan worden veroorzaakt door een verminderde pompkracht (systolisch hartfalen) of door een verstoord ontspanningsvermogen (diastolisch hartfalen) van de hartspier.
Er wordt echter gezegd dat een nieuw medicijn veelbelovend is voor het verlichten van hartfalen, dat in verband wordt gebracht met slaapapneu en een verkorte levensduur.
Nieuw medicijn zou effectief zijn bij hartfalen en slaapapneu
Het medicijn, bekend onder de naam AF-130, werd getest in een diermodel aan de Waipapa Taumata Rau, Universiteit van Auckland, waar onderzoekers ontdekten dat het de pompcapaciteit van het hart verbeterde, maar, net zo belangrijk, slaapapneu voorkwam, wat de levensduur verkort.
Mensen die lijden aan slaapapneu stoppen met ademen tijdens de slaap.
De luchtwegen van de getroffenen zijn zo vernauwd dat ademhalen niet alleen aanzienlijk moeilijker is, maar zelfs helemaal stopt.
Het nieuwe medicijn is niet alleen goed voor hartfalen, het kan ook apneu verlichten, waarvoor momenteel geen ander medicijn bestaat dan CPAP (een ademhalingsapparaat), dat slecht wordt verdragen.
Wanneer iemand een hartaanval en daaropvolgend hartfalen krijgt, reageren de hersenen door het sympathische systeem te activeren, de “vecht-of-vlucht” reactie, om het hart te stimuleren om bloed te pompen.
De hersenen houden deze activering van het zenuwstelsel echter in stand, zelfs als dit niet langer nodig is en dit draagt, samen met de resulterende slaapapneu, bij aan de verminderde levensverwachting van de patiënt.
De meeste patiënten sterven binnen vijf jaar na de diagnose hartfalen.
Dit onderzoek onthulde het eerste medicijn dat de zenuwactiviteit van de hersenen naar het hart dempt en zo de progressieve achteruitgang van het hart bij hartfalen omkeert, leggen de onderzoekers uit.
Het deel van de hersenen dat zenuwimpulsen naar het hart stuurt, regelt ook de ademhaling, dus dit medicijn heeft een dubbele werking: het vermindert de “vecht-of-vlucht” reactie en stimuleert tegelijkertijd de ademhaling om slaapapneu te stoppen.
Deze resultaten hebben echt potentieel om het welzijn en de levensverwachting van mensen met hartaandoeningen te verbeteren.
Een andere opwindende factor voor de wetenschappers, die hun resultaten publiceerden in Nature Communications, is dat het medicijn binnenkort zal worden goedgekeurd door de FDA, zij het voor een ander gezondheidsprobleem, waardoor de weg wordt vrijgemaakt voor studies op de mensen in het komende jaar of twee.
Hoe slaapgewoonten en hartfalen met elkaar in verband staan
Rustige slaap speelt ook een belangrijke rol voor het hart.
Uit onderzoek blijkt zelfs dat slaapproblemen een rol kunnen spelen bij de ontwikkeling van hartaandoeningen, maar gezonde slaapgewoonten worden in verband gebracht met een lager risico op hartfalen.
Deze observationele studie onderzocht de relatie tussen gezonde slaappatronen en hartfalen en omvatte gegevens van 408.802 Britse biobankdeelnemers in de leeftijd van 37 tot 73 jaar op het moment van inschrijving (2006-2010).
De incidentie van hartfalen werd geregistreerd tot 1 april 2019.
De onderzoekers registreerden 5.221 gevallen van hartfalen tijdens een mediane follow-up van 10 jaar.
De onderzoekers analyseerden zowel de slaapkwaliteit als de algemene slaappatronen.
De slaapkwaliteitsmetingen omvatten slaapduur, slapeloosheid en snurken, en andere slaapgerelateerde kenmerken, zoals: of de deelnemer een vroege vogel of een nachtbraker was en of ze overdag moe waren (waarschijnlijk per ongeluk indutten of overdag in slaap vallen).
Risico op hartfalen met 42 procent verminderd
De gezonde slaapscore die de onderzoekers creëerden, was gebaseerd op de evaluatie van deze vijf slaappatronen.
Het slaapgedrag werd geregistreerd met behulp van vragenlijsten op een aanraakscherm. De slaapduur werd verdeeld in drie groepen: kort, of minder dan 7 uur per dag; 7 tot 8 uur per dag, 9 uur of meer per dag.
Na rekening te hebben gehouden met diabetes, hoge bloeddruk, medicijngebruik, genetische variaties en andere covariaten, hadden de volwassenen met de gezondste slaappatronen (vroege vogels, 7-8 uur slaap per dag en geen frequente slapeloosheid, snurken of overmatige slaperigheid overdag) een 42% lager risico op hartfalen in vergelijking met degenen met ongezonde slaappatronen.
Ze ontdekten ook dat het risico op hartfalen 8% lager was voor vroege vogels, 12% lager voor mensen die 7 tot 8 uur per dag sliepen, 17% lager voor degenen die niet vaak last hadden van slapeloosheid en 34% lager voor degenen die niet slaperig waren overdag.
De resultaten tonen aan dat slaap en hartaandoeningen met elkaar in verband staan en onderstrepen het belang van het verbeteren van het algemene slaappatroon om hartfalen te voorkomen.
